De HTTP 2.0 standaard is een feit!

De content die via het internet verstuurd wordt, is in het voorbije decennia grondig gewijzigd. Maar de protocollen waarop die uitwisseling van data geschiedde, bleef hetzelfde - en is eigenlijk dringend aan een grondige herziening toe. Die komt eraan: HTTP/2 werd de voorbije week in zijn definitieve vorm gegoten. Een beetje uitleg.

LEES OOK: Boost de laadsnelheid van jouw website met HTTP/2

De wijze waarop de gebruiker content consumeert vanop het internet is in de voorbije jaren grondig gewijzigd. Hij bekijkt meer video, verstuurt meer boodschappen, en centraal bij dit alles staan de sociale netwerken, die al deze interacties volgen. Anderzijds worden ook de websites en webdiensten anders gebouwd dan voorheen - zij verzamelen content uit allerlei bronnen, halen hun advertenties hier, de monitoring van de interactie met sociale netwerken daar, enz. Het gevolg: er worden veel, veel meer verzoeken naar veel meer servers verstuurd.

Bij het oude HTTP1, dat al sinds 1999 in voege is, werden die verzoeken netjes in chronologische volgorde afgewerkt. Met als gevolg dat één haperend verzoek het laden van de hele pagina erg kon vertragen. Dit noopte ontwikkelaars ertoe om allerlei kunst- en vliegwerk te gaan toepassen, zoals het inline maken van de code.

LEES OOK: Wat is HTTP/2

Tijd voor een nieuw hypertext transfer protocol: HTTP/2

HTTP/2 doet namelijk aan multiplexing, waardoor verschillende verzoeken tegelijk doorgestuurd en verwerkt kunnen worden, zodat het laden van de pagina niet geblokkeerd kan worden. Bij HTTP/2 worden er ook beduidend minder verbindingen gebruikt, wat in principe zou moeten leiden tot een lagere belasting voor de servers en netwerken.

Alhoewel HTTP/2 ontwikkeld werd door de IETF HTTP Working Group, een organisatie die standaards nastreeft en vastlegt, is het protocol toch gebaseerd op een speciale versie van een ander protocol dat eigenlijk door Google ontwikkeld werd, namelijk SPDY (spreek uit: "speedy"). De voornaamste kenmerken daarvan waren de header field compressie, en de multiplexing. SPDY is al geïntegreerd in de Chrome, IE en Firefox browser, maar wordt nog niet algemeen ondersteund door de websites zelf.

Google neemt het voortouw

De nieuwe HTTP/2 standaard is nu dus een feit, en Google is alvast voorstander om hem zo snel mogelijk gemeengoed te laten worden op het internet. De gigant uit Mountainview heeft dan ook aangekondigd dat het in zijn volgende versie van zijn Chrome Browser HTTP/2 zal toepassen. Ontwikkelaars die nu reeds HTTP/2 willen uittesten, kunnen dit in de Firefox en Chrome browser. Er zijn ook test servers die gedownload kunnen worden om het een en ander uit te proberen. Meer hierover bij de HTTP/2 FAQ.

Kritiek op gebrek aan encryptie

Waarnemers juichen de multiplexing van de verzoeken toe - die u het best kunt vergelijken met het stoppen van meerdere aan dezelfde bestemmeling geadresseerde brieven in één enveloppe, om die dan op te sturen. Zij hebben wel kritiek bij het feit dat bij HTTP/2 de TLS encryptie niet ingebakken zit, zoals eigenlijk oorspronkelijk gepland was. In een tijdperk waarin allerlei hackers en nieuwsgierige veiligheidsdiensten maar al te graag hun neus steken in de communicaties van bedrijven en burgers, lijkt dergelijke encryptie toch wel aanbevolen. De integratie van TLS encryptie in het nieuwe HTTP/2 moest echter sneuvelen onder druk van grote spelers uit de industrie, zoals netwerkoperatoren, omdat het voor hen een extra inspanning zou vereisen.

Toch zou dit niet betekenen dat SSL en TLS in het nieuwe protocol gedegradeerd worden. Integendeel: ontwikkelaars van de Firefox en Chrome browsers hebben alvast gezegd dat zij geen HTTP/2 zullen ondersteunen tenzij er ook encryptie mogelijk is. Met andere woorden: sites die willen genieten van het sneller surfen dat HTTP/2 biedt, zullen ook TLS moeten toepassen.

Of hoe sites aangemoedigd worden om SSL toe te passen, door hen de wortel van het sneller surfen voor te houden ...